Was getekend… DH Mack

Je zou zomaar onderdeel kunnen zijn van het werk van DH Mack. Niet voor niets draagt haar solotentoonstelling in de NDSM Fuse galerie in Amsterdam de titel ‘Could it be you? Parallel Realities’. Rondwandelend over straat fotografeert ze mensen. Ze worden onderdeel van haar enorme beeldbank, waaruit ze haar inspiratie put voor een nieuw schilderij. Hoewel de kunstenaar vaak op doek werkt, lijken haar werken meer op tekeningen. Met olieverf (en oliepotlood) weet ze de verschillende effecten van een houtskooltekening op te roepen. De truc daarvoor blijkt in de wisselwerking tussen natte en droge penselen te zitten, alsook in de lengte van de penseelharen: hoe korter, hoe scherper de lijn.

Zonder dat ik het in de gaten heb, loopt de kunstenaar tussen haar eigen kunstwerken. Ze legt met haar smartphone bezoekers vast die voor haar werk staan, of een selfie maken met een schilderij. Als ze mij om toestemming voor de foto vraagt en ik haar op mijn beurt vraag of de kunstenaar hier weer op gaat voortborduren, onthult ze haar identiteit, waarna een mooi gesprek volgt.

DH Mack, Standing I, 2020, 150 x 180 cm., olieverf op doek, foto: Sandra Mackus

Tijdens het begin van de coronapandemie in 2020 maakte Mack haar werk Standing I. We zien een gemêleerde groep mensen die als Rückenfigur naar een lege stad staren. Door het monochrome gebruik van zwart-wit roept het werk een gevoel van nostalgische weemoed op. Voor de vaste lezer van mijn tekenblogs zal het geen verrassing zijn dat ik de kunstenaar naar haar beweegredenen voor het gebruik van zwart-wit heb gevraagd. Het blijkt vooral met essentie te maken hebben: ze heeft al genoeg beeldende uitdagingen die ze in zwart-wit kan aanpakken.

DH Mack, Unfinished Women, 2021, 150 x 180 cm., foto: Sandra Mackus

Toch zijn niet alle werken monochroom. Zo is de achtergrond van het werk Unfinished Women (2021) in lichte pastelkleuren opgezet. Het groepje vrouwen dat onderling op geen enkele manier contact met elkaar maakt, lijkt daardoor niet alleen vervreemd van elkaar, maar ook van hun omgeving. Met dit werk lijkt Mack onze sociale maatschappij in kaart te brengen. Gekluisterd aan smartphone en laptop kijken we meer naar een beeldscherm dan om ons heen. Mensen praten nauwelijks meer met vreemden. Zittend in een volle trein kun je je daardoor alsnog eenzaam en alleen voelen.  

DH Mack, Reading, 2022, 60 x 80 cm., olieverf op doek, foto: Sandra Mackus

De vrouwen op het plein voelen zichdaarom misschien eenzamer dan de lezende man die in zijn uppie onder een boom staat. Het werk Reading (2022) toont de technische vaardigheid van de maakster. Wat met een plat stukje houtskool lijkt te zijn opgebouwd, is juist in een natte schildertechniek vastgelegd. Het geeft het werk een dromerig effect dat past bij de voorstelling. Her en der heeft ze een accent met een streepje zwart aangegeven, zonder daarbij de dromerige voorstelling te doorbreken.

Opvallend is dat in bijna ieder werk één persoon lineair is opgebouwd. Deze figuur is dus niet van schaduw voorzien en oogt daardoor vlak. Het doet in eerste instantie vermoeden dat de werken nog niet af zijn. Dit onaffe effect geeft de werken een bepaalde vrijheid. Het lijkt alsof niet alles vastligt en de structuren ieder moment kunnen veranderen.  

Macks werk gaat ook over kijken en bekeken worden. Het lijkt misschien eenvoudig om een aantal foto’s van mensen bij elkaar te voegen om ze vervolgens in een ruimte te plaatsen. Maar niets is minder waar. De kunstenaar vertelt hoe ze rekening moet houden met perspectivische vertekeningen als ze de foto’s met elkaar combineert om een overtuigende voorstelling op te bouwen. Je kunt mensen niet zomaar uitvergroten of verkleinen om ze passend op het schilderij te krijgen.

DH Mack, Animated Realities, 2022, 150 x 180 cm., olieverf op doek, foto: Sandra Mackus

In het werk Animated Realities (2022) treedt plotseling een mangafiguur de voorstelling binnen. Samen met een hoelahoepend kind zijn ze de enige figuren die we niet op de rug zien. Ze staan als twee vreemden tussen de andere figuren, die hun aanwezigheid niet lijken te bemerken. In haar laatste werken verbindt Mack meerdere realiteiten met elkaar. Omdat we niet alleen in een fysieke samenleving leven, maar ons tegelijkertijd in een digitale bevinden, onderzoekt ze in haar werk hoe deze structuren bij elkaar komen. Hoewel deze werken soms wat absurd lijken, doet ze in feite niet meer dan haar (concrete en digitale) observaties op papier zetten.   

Voor meer informatie, zie: Mack – Paintings (dhmack.com)

Gepubliceerd door
admin

1 reactie

Was getekend… Big Art

[…] van de maatschappij, ook DH Mack – waar ik al eerder een blog over heb geschreven (zie: Was getekend… DH Mack) – wordt geïnspireerd door de onderlinge relaties en dialogen tussen mensen. Zij voegt echter […]

Laat reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *